Δηλαδή τώρα εγώ είμαι υπερβολική; Τσιρίζει η κολλητή μου μες στ' αυτιά μου: «Όταν εμείς θα πηγαίνουμε στα μπουζούκια, εσύ θα διασκεδάζεις με τα μαύρα κι άραχνα τραγούδια των Anathema ή θα χτυπιέσαι σαν βούρλο - που είσαι κιόλας - ακούγοντας Green Day;» Ναι ρε, αυτό θα κάνω και θα 'μαι και ευχαριστημένη που ξέρω τι ακούω! Γιατί εμένα αυτά τα τραγούδια, μωρό μου, κάτι μου αφήνουν, ένα συναίσθημα διαφορετικό. Γιατί εγώ ακούω μουσική, στίχους και ανθρώπους που τραγουδάν για τα όσα νιώθουν μέσα τους. Κι όχι «ανάβεις φωτιές - ανάβεις κι όλα τα καις!» Ποποο, έμπνευση που είχε ο άνθρωπος!!