Βαρέθηκα πια να είμαι στεναχωρημένη ασταμάτητα, να έχω τόσα προβλήματα παντού. Υπάρχουν και ωραία στη ζωή ρεε... Έτσι λοιπόν αποφάσισα να σας στείλω ένα χαρούμενο κομμάτι:

Θέλω Μυτιλήνη, θέλω Ερεσσό, θέλω Μαρούσι με σορτσάκι, θέλω Θησείο-Μοναστηράκι-Σύνταγμα με σαγιονάρες. Θέλω το μωβ φουστάνι μου, θέλω καινούριο μαγιό, θέλω να κάνω βουτιά στην παγωμένη θάλασσα και να ουρλιάζω κάτω απ’ το νερό, θέλω schoolwave. Θέλω κεράσια και καρπούζι, θέλω ηλιοθεραπεία, θέλω χωριάτικη σαλάτα. Θέλω μαυρισμένα πόδια, κόκκινα νύχια και ξανθά μαλλιά. Θέλω ακόμα και το αηδιαστικό λεωφορείο γεμάτο με ανθρώπους που έχουν σκάσει και βρωμάνε, θέλω μπουγέλο, ανοιχτά παράθυρα και πόρτες παντού. Θέλω καλοκαιρινή καταιγίδα, θέλω λουλούδια και τζιτζίκια, θέλω banana pancakes, θέλω να κάνουμε τις Αγγλίδες όταν παίρνουμε σουβλάκια. Θέλω νυχτερινό μπάνιο, θέλω τα πόδια μου να καίνε στα πλακάκια και στην άμμο, θέλω κιθάρα στην παραλία, θέλω καλοκαιρινούς έρωτες, θέλω clubbing, θέλω μεθυσμένους φίλους, θέλω «haengematte». Θέλω να σκοτώνω κωλόμυγες και κουνούπια, θέλω να πηδήξω από τεράστια βράχια στη θάλασσα, θέλω παγωτό παρφέ σοκολάτας, κρύα λεμονίτα στο χωριό, αμέτρητα αστέρια στον ουρανό, τεράστια άσπρη και ύστερα κόκκινη πανσέληνο, θέλω schoolwaveee.

Θέλω μπιχλιμπίδια στα πόδια, θέλω βιβλία γεμάτα με άμμο απ’ την παραλία και σημάδια από αλατόνερο στο i-pod. Θέλω αχινούς στα πόδια, θέλω να κάνω καινούριες φιλίες, θέλω coctails, θέλω Βρετανούς, θέλω διακοπές 3 μήνες, θέλω υποβρύχιο. Θέλω ένα φιλί με γεύση καλοκαίρι, θέλω copa-copana, θέλω καινούρια τραγούδια, θέλω αναμνήσεις...

Και το καλύτερο είναι πως όλα αυτά θα τα ‘χω! Πόσο χαίρομαι για τους μήνες που έρχονται. Ναι σίγουρα, πρώτα πρέπει να περάσω απ’ την κόλαση των εξετάσεων, αλλά μετά έρχονται οι καλύτεροι μήνες του χρόνου. Οι μήνες που απλώς απολαμβάνουμε και δεν ανησυχούμε για τίποτα και για κανέναν. Μη σας βάζει τίποτα κάτω... Και μην ξεχνάτε: «Εκεί πάνω λάμπουν τ' αστέρια, εδώ κάτω λάμπουμε εμείς».

Α.Α.