Η ΠΟΛΗ ΘA ΣE AKOΛOYΘEI


Είμαι στο τρένο και γυρίζω στη Λαμία. Πριν ένα χρόνο που πέρασα στο TEI Φυσικοθεραπείας ονειρευόμουν να ζήσω αυτό που όλοι λένε «φοιτητική ζωή». Και τι βρήκα; Mία κωλόπολη και έναν μονίμως συννεφιασμένο και καταθλιπτικό ουρανό, κι έναν κόσμο γεμάτο προκατάληψη για μας τους «πρωτευουσιάνους». Σ' όσα μέρη δοκίμασα να πάω, τα βαρέθηκα σε μια βδομάδα. H καθημερινότητα μου είναι κλεισμένη σε μια γκαρσονιέρα. Ζω για τη μέρα που θα φύγω για πάντα από δω και θα γυρίσω στην Αθήνα.


3.10.2004 Τεύχος #2