Dear Schooligans, μέχρι τώρα σας έχω γράψει απειροάπειρα γράμματα από τα οποία δεν έχω στείλει κανένα, γιατί άλλαζα γνώμη γι’ αυτά που έγραφα (τι να κάνω, sorry κιόλας αλλά στην εφηβεία είμαι!). Ελπίζω τουλάχιστον αυτό να φτάσει στα χέρια σας! Σήμερα είμαι πολύ ευτυχισμένη γιατί είχα φέρει σε μια φίλη μου όσα τεύχη σας έχω για να τα βγάλει φωτοτυπίες και από την πρώτη κιόλας ώρα όλοι (εκτός από μένα και κανά δυο φυτά) διαβάζανε εσάς. Η καθηγήτρια που μας είδε την πρώτη ώρα να διαβάζουμε κάτω απ’ το θρανίο, ρώτησε εάν γράφουμε κανένα διαγώνισμα μετά. Ένα παιδί φώναξε «ναι κυρία, γράφουμε τεστ στους Schooligans!», αλλά ευτυχώς η καθηγήτρια αυτή είναι λίγο βούρλο η καημένη και δεν κατάλαβε ότι τη δουλεύουμε! Είμαι λοιπόν πολύ περήφανη γιατί φέρνω σε επαφή τα παιδιά με κάτι τόσο σπουδαίο όσο εσείς. Δεν τα λέω όλα αυτά για να σας γλείψω, πραγματικά τα εννοώ!!! Επίσης κάποια στιγμή όταν ένας καθηγητής μάς κράτησε μέσα στο διάλειμμα, ένα παιδί του έδειξε τη σελίδα από το «Ξεστραβώσου» (που λέει ότι οι καθηγητές πρέπει να τηρούν το ωράριο και να μη μας τρώνε το διάλειμμα) και ο καθηγητής, αντί να αρχίσει το κήρυγμα, είπε ότι θα την έβγαζε φωτοτυπίες και θα έβαζε μία σε κάθε τάξη!!!

Σαλόνικα