ΗΛΙΘΕΙΑ 


Το πρόβλημα μου δεν είναι οι γονείς μου. Το πρόβλημα μου είναι η θεία μου, που είναι και καθηγήτριά μου (μου κάνει ιδιαίτερα). Είναι σπαστική, θέλει να κάνω ό,τι μου πει και κατακρίνει ό,τι μ’ αρέσει. Κάθε φορά που μου μιλάει με κάνει σκουπίδι - ο πατέρας μου είναι στο τσακ να την αρχίσει στις χριστοπαναγίες, με τον ζόρι τον κρατάω. Η μάνα μου τι να πει; Αδερφή της είναι... Ειλικρινά δεν την αντέχω... Θέλω να την σκοτώσω. Mου λέει ότι ακούω metal μόνο και μόνο για να πουλήσω μαγκιά και ότι είμαι εντελώς αδύναμη και κότα. Είχαμε βγει μια φορά με κάτι μαθήτριες της (κόρες γιατρού πάντα) και με έλεγε μπροστά τους κότα!
Με πίεζε να πάω στη Μadonna και επειδή της είπα ότι θέλω να πάω Schoolwave και Rock 'em all άρχισε και έλεγε ότι λέω μαλακίες και ότι πάω σε όλους τους «μπιχλιάρηδες». Έβριζε τους Rammstein που είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα και μου έλεγε ότι είμαι άσχετη και δεν έχω γούστο. Μόλις έμαθε, όμως, ότι ένας από τους «αγαπημένους» της μαθητές (που έχουν τις ιατρικές για παιχνίδι) ακούει Rammstein άλλαξε γνώμη. Ανοίγει το pc μου με το έτσι θέλω και μια μέρα - εκεί που έψαχνε τις επαφές μου στο msn (!) - διάβασε και το μνμ που μου έστειλε ο κολλητός μου: «μωράκι έχω πρόβλημα, πάρε τηλ». Και άρχισε και με έλεγε πουτάνα και χαζή και ότι πάω στις γωνιές και γαμιέμαι και ότι με έχουν πάρει χαμπάρι όλοι στο χωριό και κάτι τέτοια... Κι εγώ ούτε που έχω προχωρήσει ποτέ με αγόρι. ΟΚ, μου ψωνίζει ρούχα, μου δίνει λεφτά, δεν πληρώνεται όταν έρχεται για μάθημα, αλλά φτάνει... Βαρέθηκα να κλαίω κάθε φορά. Το μόνο που εύχομαι είναι να περάσουν γρήγορα τα χρόνια. Να περάσω Ιατρική και να φύγω μακριά της... Κόντεψα να αυτοκτονήσω για να μην την ακούω. Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά έπρεπε να τα πω... Ευχαριστώ που υπάρχετε, κι ας σας βρίζει κι εσάς...

ready to kill


5.12.2008 Τεύχος #13