Ρε φίλε, σου γράφω αυτό το mail γιατί απλά θέλω σε κάποιον να μιλήσω... Δεν θέλω να με δημοσιεύσεις, αλλά απαιτώ να με διαβάσεις. Όταν πριν από ένα χρόνο την γνώρισα, νομίζω έζησα αυτό που λέγεται κεραυνοβόλος... Μόνο που με κοιτάει τρελαίνομαι, τα χάνω... Όμως μετά από ένα χρόνο δεν έχω καταφέρει να της μιλήσω... Μέχρι εδώ είναι κάτι που έχει συμβεί σε πολλούς. Όμως τώρα, ένα χρόνο μετά, έχω κάνει δέκα μήνες μια ήρεμη αλλά ανούσια σχέση με την κολλητή της φίλη, η οποία χτες μου είπε ότι η γυναίκα που είμαι ακόμα ερωτευμένος και τώρα είναι με άλλον, με γούσταρε τότε, ένα χρόνο πίσω...
Νιώθω πάρα πολύ μαλάκας... Είχα τα πάντα στα χέρια μου κι εγώ διάλεξα να κάνω σχέση με αυτή που θα ‘θελα να είναι φίλη μου και δεν την αγαπώ, για να βλέπω την γυναίκα της ζωής μου να είναι με άλλον... Λέω τώρα να κάνω μια καινούρια αρχή βασισμένη σε αλήθειες και όχι σε ψευδαισθήσεις. Και κάτι άλλο σε σένα φιλαράκι... Ευχή και κατάρα σου δίνω να είσαι ο εαυτός σου και να κάνεις ό,τι νιώθεις στη ζωή σου... Ευχαριστώ που με διάβασες, σε μισώ που με λυπήθηκες...