Όταν ήμουν μικρή, ήμουν άθεη, δεν πίστευα στην ύπαρξη Θεού ή ανώτερης δύναμης. Αρνιόμουν τον Θεό και δεν ήθελα να πιστεύω σε τίποτα. Ώσπου μια μέρα όλα άλλαξαν για μένα, κατάλαβα ότι ναι, υπάρχει κάποιος που είναι πάνω από τους άλλους, κάποιος που έχει την δύναμη να τα αλλάξει όλα, κάποιος που θα κάνει τη διαφορά. Κοίταξα το αγαπημένο μου έπιπλο του σπιτιού, τον καθρέφτη, και είπα: «Επιτέλους κατάλαβα ποιος είναι ο Θεός. ΕΓΩ είμαι ο Θεός!». Από τότε προσπαθώ να πείσω τον κόσμο γι’ αυτή την αλήθεια, τη μία και μοναδική. Για να τους πείσω τους είπα ένα θαύμα που έγινε. Καθώς η μητέρα μου (Στέλλα) καθάριζε ραπανάκια κι εγώ καθόμουν στην κουζίνα μαζί της, ο ουρανός άνοιξε και βγήκε μέσα από τα σύννεφα μια σαΐτα που προσγειώθηκε στα πόδια μου. Πάνω της υπήρχε ένα «Θ». Έτσι κατάλαβα πως ήμουν ο Θεός.
Βέβαια αντιμετώπισα δυσκολίες στο να πείσω τους συμπολίτες μου για την αλήθεια. Οι περισσότεροι που πιστεύουν στον Χριστό μού είπαν ότι η ιστορία με την σαΐτα από τον ουρανό είναι πολύ χαζή και καθόλου πιστευτή. Εγώ βέβαια τους είπα ότι και ο χριστιανισμός έχει πολλές χαζές ιστορίες, όπως εκείνη στη οποία ο Χριστός περπατάει πάνω στο νερό (αν είναι δυνατόν, ποιος το πιστεύει αυτό και δεν πιστεύει τη σαΐτα;) ή εκείνη όπου έκανε το νερό κρασί ή τότε που ανέστησε τον Λάζαρο. Η προσπάθεια συνεχίζεται και ελπίζω κάποτε να αναγνωριστεί η αξία μου.

Τίνα (Θεός ή God)