Αυτή τη στιγμή κάθομαι στο κρεβάτι, είναι Σάββατο 00:30 και σκέφτομαι τι πραγματικά θα 'θελα να κάνω απ' αυτή τη στιγμή και μετά. H απάντηση είναι «Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ». Ό,τι μου κατεβαίνει και μ' αρέσει εκείνη τη στιγμή. Θέλω να είμαι ξαπλωμένη και να διαλογίζομαι μέχρι να βαρεθώ, θέλω να κοιμηθώ, θέλω να ξυπνήσω, θέλω να κάτσω και να χουζουρεύω στα παπλώματα μέχρι τις 12. Θέλω να μάθω να παίζω ντραμς, θέλω να κάνω συνέχεια SK8 μέχρι να μάθω το πρώτο μου κόλπο, θέλω να γελάω και να τραγουδάω με την παρέα μου, θέλω να φεύγω σε άλλα μέρη όταν δεν αντέχω τη μοναξιά που μου προσφέρουν οι γύρω μου, θέλω να ερωτευθώ, θέλω να κάνω λάθος και να ξαναρχίσω από την αρχή, θέλω να περάσω πέρα απ' το όριο, θέλω να πάω σε πάτους και βυθούς για να δω ψεύτικους κόσμους. Δε θέλω να ξαναδιαβάσω, δε θέλω να ξαναπάω σχολείο, δε θέλω να ξαναδώ τη φάτσα του Καραμανλή στην TV, θέλω να ακούσω τη μουσική που μου αρέσει, θέλω να διαβάζω Schooligans τις Κυριακές. Θέλω να μείνω για πάντα παιδί. Εδώ πάει η ερώτηση, και τι σ' εμποδίζει για όλα αυτά;… Άστο…θα χρειαστώ άλλη μια σελίδα.


25.3.2006 Τεύχος #6