SCHOOLWAVE 2008

Η τρέλα πάει στα βουνά!

4-5-6 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων, Βύρωνας. Για τρεις μέρες 27 μαθητικά συγκροτήματα και χιλιάδες τρελαμένοι μαθητές θα αφήσουνε τη θάλασσα για να κάνουν βουτιές απ' τη σκηνή και σέρφινγκ στο κοινό.

ΦΩΤ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΟΜΕΝΙΚΟΣ

να αρχίσουμε με το διαφημιστικό σποτ: «Schoolwave 2008! 27 μαθητικά συγκροτήματα από την Ελλάδα και την Ευρώπη συναντιούνται στην Αθήνα για το δικό τους φεστιβάλ. Μαζί τους ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και οι Firewind… Είσοδος ελεύθερη». Πριν τέσσερα χρόνια το αντίστοιχο σποτ μιλούσε για 21 μαθητικά συγκροτήματα από την Αθήνα. Ούτε «Ελλάδα» υπήρχε, ούτε «Ευρώπη». Για την ακρίβεια δεν υπήρχε καν σποτ…

Κανείς από μας που ξεκινούσαμε αυτή την ιστορία δε φανταζόταν τις διαστάσεις που θα έπαιρνε. Ότι από κει που σχεδιάζαμε ένα μαθητικό πάρτι για 500-600 άτομα θα φτάναμε σε χιλιάδες. Και ότι θ’ ακολουθούσαν cd, dvd, ντοκιμαντέρ, Schoolwave Sundays, Schoolwave Tour και κάποια στιγμή (άντε να δούμε!) Schoolwave του Λονδίνου ή του Βερολίνου…

Βέβαια το να μεγαλώνει ένα φεστιβάλ δεν είναι απαραίτητα καλό. Μπορεί στο τέλος να σκάσει ή να ξεχειλώσει. Πέρσι, ας πούμε, μια μεγάλη πολυεθνική μάς πρότεινε να καλύψει όλο τον προϋπολογισμό και να γίνει αποκλειστικός χορηγός του Schoolwave. Έβαλε δύο όρους: Πρώτον, να μεταφέρουμε το φεστιβάλ στο στάδιο

Καραϊσκάκη ή –ακόμα πιο κουφό- στο Ολυμπιακό Στάδιο! «Μα αυτό είναι για 80.000 θεατές» τους είπαμε. «Μην ανησυχείτε» απάντησαν τρεις τύποι με γραβάτες. «Με το promotion που θα κάνουμε, θα γεμίσει. Κι αν δε γεμίσει την πρώτη χρονιά, θα γεμίσει τη δεύτερη ή την τρίτη». Η πλάκα είναι ότι σοβαρολογούσαν.
Φυσικά αρνηθήκαμε. Πώς θα μπορούσε μια μπάντα από 16χρονους να σταθεί μέσα σε μια τεράστια αρένα –άδεια ή γεμάτη; Θα κόμπλαρε, θα χανόταν. Όταν ακούσαμε τον δεύτερο όρο της πολυεθνικής, η συζήτηση σταμάτησε. Το φεστιβάλ έπρεπε ν’ αλλάξει όνομα. Συγκεκριμένα να προστεθεί δίπλα στο Schoolwave το όνομα του προϊόντος που λάνσαρε η εταιρεία. Πώς λέμε «Skoda Ξάνθη»; Πώς λέμε ξεφτίλα;

Ευτυχώς, δεν είναι όλες οι εταιρείες τόσο αρπακτικές. Βρέθηκαν και πιο διακριτικές (ή αν θέλετε πιο έξυπνες) για να γίνουν χορηγοί στο φεστιβάλ ώστε να μη χρειαστεί εμείς να βάλουμε εισιτήριο. Όπως βρέθηκαν και άνθρωποι ευαίσθητοι (λίγοι, αλλά υπάρχουν) μέσα σε Δήμους και Υπουργεία, για να στηρίξουν ένα φεστιβάλ που «προάγει τον πολιτισμό στους νέους» (αυτή είναι η επίσημη ορολογία…).

Κάπως έτσι φτάσαμε στο 4ο Schoolwave. Με αρνήσεις, με δυσκολίες, με πολύ πείσμα. Και με μια συνεχή ενθάρρυνση από τα παιδιά που έρχονται στο φεστιβάλ, είτε για να παίξουν είτε για να δουν. Παίρνουμε εκατοντάδες mail που μας βοηθούν πολύ. Παίρνουμε βέβαια και 5-6 υβριστικά mail –ανώνυμα συνήθως. Ανακαλύπτουμε μετά ότι πρόκειται για μπάντες που «κόπηκαν» στις ακροάσεις και ξαφνικά αποφάσισαν ότι το παιχνίδι είναι στημένο. Ο Σάκης από τους Rotting Christ, που ήταν για πρώτη φορά φέτος στην επιτροπή των ακροάσεων, τα έχασε όταν, σε μια συναυλία του, τον βρήκαν κάτι παιδιά και του είπαν: «Ρε Σάκη, γιατί έκοψες τους τάδε; Είναι αλήθεια ότι πρέπει να δώσει κανείς 2.000 ευρώ για να περάσει;».

Τα 21 συγκροτήματα που επιλέχτηκαν φέτος (δόξα τω Θεώ, βγάλαμε... 21x2.000=42.000 ευρώ!) είναι 9 από την επαρχία και 12 από την Αθήνα. Μαζί με τα τρία μαθητικά συγκροτήματα από την Ευρώπη και τα τρία από προηγούμενα Schoolwave (Ska Bangies, Looming Titties, Grain of Sense) αποτελούν τα 27 συγκροτήματα του Schoolwave 2008. Θυμίζουμε ότι μαζί με τους Ska Bangies θα παίξει σε δύο τραγούδια και ο Μάρκος απ’ τους Locomondo, ενώ με τους Musica Ficta θα παίξουν σ’ ένα κομμάτι και οι Mary and the Boy.

Οι φετινοί guests είναι τρεις. Καταρχάς, ένας άγνωστος, ο Παναγιώτης Τσακαλάκος που τον είχαμε και τον χειμώνα καλεσμένο στα Schoolwave Sundays: «Ένας καλεσμένος-αποκάλυψη, που θα τον κατέτασσα προσωπικά στα εγχώρια next big things δίχως δεύτερη σκέψη, αν δεν ήξερα πόσο αναξιοκρατικά κινείται το δισκογραφικό σύστημα στη χώρα αυτή» έγραψε ο αρχισυντάκτης του avopolis.gr, Χάρης Συμβουλίδης. Ο δεύτερος καλεσμένος είναι… λίγο πιο γνωστός, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (στη μοναδική συναυλία του γι’ αυτό το καλοκαίρι) και οι τρίτοι είναι οι μεταλάδες Firewind, ίσως το πιο διάσημο αυτή τη στιγμή ελληνικό μέταλ συγκρότημα. Κάνουν κάθε χρόνο περιοδεία στο εξωτερικό, ενώ το Myspace τους έχει σχεδόν 700.000 views. Ο κιθαρίστας τους, ο Gus, θεωρείται ένας απ’ τους καλύτερους μέταλ κιθαρίστες στον κόσμο.

Το μέταλ είναι γενικά μια παρεξηγημένη υπόθεση στην Ελλάδα. Ενώ η απήχησή του στα παιδιά είναι εντυπωσιακή (90 από τις 233 μπάντες που δήλωσαν συμμετοχή στο φετινό Schoolwave παίζουν μέταλ!), οι μεγάλοι το αγνοούν ή το κατατάσσουν στις παιδικές ασθένειες. Κάτι πήραν χαμπάρι, όταν κέρδισαν τη Eurovision οι Lordi, έγινε ντόρος στα κανάλια και αναγκάστηκε να πει τη λέξη «μέταλ» ακόμα και ο Χατζηνικολάου. Από κει και πέρα, σιωπή. Μιλάνε για διεθνή καριέρα της Βίσση, του Ρουβά και της Παπαρίζου και αγνοούν ότι υπάρχουν ελληνικά μέταλ συγκροτήματα που δίνουν δεκάδες συναυλίες σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική.

Τρία από αυτά τα συγκροτήματα, οι Firewind, οι Rotting Christ και οι Septic Flesh θα μετέχουν σε συζήτηση που θα διοργανώσουμε την τρίτη μέρα του φεστιβάλ (Κυριακή 6 Ιουλίου, 6 το απόγευμα) με θέμα «Το ελληνικό μέταλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό». Καλεσμένος στη συζήτηση θα είναι και ένας μεταλάς από το ποδόσφαιρο, ο Σάββας Κωφίδης. Στο κοινό θα είναι παιδιά από συγκροτήματα που θα μπορούν να ρωτήσουν και να πουν ό,τι θέλουν.

Όλα αυτά θα συμβούν το Παρασκευοσαββατοκύριακο 4-5-6 Ιουλίου. Το σκηνικό έχει πια αλλάξει: Βύρωνας αντί για Τεχνόπολη, βράχια αντί για καμινάδες. Το έργο, όμως, που θα παιχτεί και οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι: παιδιά που «έχασαν» το χρόνο τους κάνοντας παρέα και μουσική.

Ευχαριστούμε:

1. Τον Δήμο Βύρωνα για τη συνδιοργάνωση, τον δήμαρχο Νίκο Χαρδαλιά για την αποτελεσματική υποστήριξη, την Πηνελόπη Δάφνη για την αθόρυβη βοήθεια και την Τασία Σαρρίδου για όλα.
2. Το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Συγκοινωνιών και τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς για την υποστήριξη.
3. Το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών για τη συνεργασία.
4. Τον Κώστα Λαζόπουλο, την Ελένη Σουράνη και τον Panksy για την ανιδιοτέλειά τους.

Τον Ιούνιο του 2006, ένα goth rock συγκρότημα ανέβαινε στη σκηνή του Schoolwave. Ήταν οι Rosebleed: τέσσερα αγόρια κι ένα κορίτσι, μαθητές Λυκείου απ’ την Ηλιούπολη. Πριν τρεις εβδομάδες -μετά από ατελείωτα live, πολλή δουλειά και πολλή επιμονή- οι Rosebleed κυκλοφόρησαν σε ηλικία 19 ετών το πρώτο τους cd από τη Sony. Λέγεται «Stories» και έχει δύο δικά τους κομμάτια («Until next time», «Story») και μια διασκευή στο «Blue Velvet» του Bobby Vinton.