Της πουτάνας! (με την καλή έννοια)

"Fuck you, I won't do what you tell me" ήταν το σύνθημα που φώναζαν χιλιάδες παιδιά στο Schoolwave, όταν ένα συγκρότημα έπαιξε το "Killing in the Name" των Rage Against The Machine

Κάποια στιγμή στο dvd του Schoolwave 2009 η κάμερα πλησιάζει ένα μαθητικό συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη. Η κουβέντα φτάνει στον περσινό Δεκέμβρη. «Η δολοφονία ήταν η αφορμή. Αν δεν είχαμε βγει στους δρόμους, θα μας είχαν βάλει όλους κάτω», λέει ο ένας. «Και φέτος της πουτάνας πρέπει να ξαναγίνει», πετάγεται ο άλλος. «Της πουτάνας με την καλή έννοια! Μέχρι να καταλάβουν!».
Τα γνωρίσαμε αυτά τα παιδιά. Είναι ευγενικά και γεμάτα ζωντάνια. Πάνω στη σκηνή χτυπιούνται. Τι να κάνουν όταν για έναν χρόνο ήταν κλεισμένα μέσα σε σχολεία και φροντιστήρια; «Όλη η εκπαίδευση είναι λάθος!», φώναζε πριν χρόνια στη Βρετανία ο A.S. Neill, ένας κορυφαίος παιδαγωγός. «Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα παιδιά που θα ‘πρεπε όλη τη μέρα να κινούνται, κάθονται στον πισινό τους περίπου 6 ώρες την ημέρα! Είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση, ενάντια στη φύση των παιδιών».
Πού να ‘ξερε ο Neill ότι στην Ελλάδα ο πισινός είναι καθισμένος για 12 ώρες. Και πού να ‘ξερε μια άλλη τρομακτική αλήθεια: Το μάθημα της Γυμναστικής στα περισσότερα σχολεία εξαφανίζεται. Δε μιλάμε για τους γυμναστές εκείνους που αράζουν σε μια γωνία και αφήνουν τα παιδιά να βολοδέρνουν στο προαύλιο.

Μιλάμε για την ίδια την ώρα. Στα Μουσικά Λύκεια τα παιδιά κάνουν Γυμναστική μόνο μία ώρα την εβδομάδα, «δε βγαίνει αλλιώς το πρόγραμμα».  Στα ΕΠΑΛ, στη Γ’ Λυκείου, δεν προβλέπεται καμία απολύτως ώρα. Δια νόμου!  Σε αρκετά ιδιωτικά αντικαθιστούν την ώρα της Γυμναστικής με ώρα κατεύθυνσης. Παρανόμως! Για να αυξηθούν τα ποσοστά επιτυχίας του ιδιωτικού στις Πανελλήνιες και με τις ευλογίες των γονέων «για το καλό των παιδιών».
Και αν όλα αυτά ακούγονται εξαιρέσεις, ας σκεφτεί κανείς τον κανόνα που ισχύει: Στην Α’ Λυκείου όλων των ενιαίων λυκείων της χώρας τα παιδιά κάνουν 6 ώρες Αρχαία και 2 ώρες Γυμναστική. Μπαίνει μετά ο φιλόλογος και τους λέει «Νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Όλα αυτά βέβαια είναι μικρά εγκλήματα. Όπως εγκλήματα είναι και τα παρακάτω (κι ας τα  ‘χουμε πια συνηθίσει): 
• Τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο χωρίς να ξέρουν να δώσουν πρώτες βοήθειες, χωρίς να ξέρουν να βιδώσουν μια λάμπα, χωρίς να ξέρουν κάτι επιστημονικό γύρω από το σεξ.
• Μπαίνουν σε μια σχολή άσχετη από αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει.
• Στο σχολείο δεν ανακαλύπτουν σχεδόν ποτέ τι πραγματικά τους ενδιαφέρει.
• Οι καθηγητές δεν αξιολογούνται και γι’ αυτό οι μισοί κωλοβαράνε.
 

• Στον περίφημο «διάλογο για την παιδεία» που κάνουν κάθε τόσο τα Υπουργεία Παιδείας δε μετέχουν ποτέ μαθητές.
• Η λέξη «δημοκρατία» στα σχολεία υπάρχει μόνο στις εκθέσεις. Αν ένας καθηγητής προσβάλει έναν μαθητή και ο μαθητής αντιμιλήσει, την αποβολή την παίρνει πάντα ο μαθητής. Πάντα!
• Το δεκαπενταμελές στα σχολεία υπάρχει μόνο για τις εκδρομές.
• Στις εκδρομές τα μισά προεδρεία παίρνουν (ή κατηγορούνται ότι παίρνουν) μίζες από τα πρακτορεία.

Aν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς τα Βατοπαίδια, τις Siemens, τους μπάτσους, τους Βουλγαράκηδες, τις Αννίτες, τις Τατιάνες και τους Αυτιάδες, καταλαβαίνει γιατί μερικά παιδιά βλέπουν την Ελλάδα σαν ένα τεράστιο μπουρδέλο, που της αξίζει να γίνει «της πουτάνας». Με την καλή έννοια πάντα.
Schooligans

ΥΓ: Υπεύθυνη δήλωση για πολιτικούς και δημοσιογράφους: Οι Schooligans καταδικάζουν τη βία.