Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ο κ. Τρικαλινός έχει τη φήμη του αυστηρού καθηγητή, αλλά και του συνομιλητή που δεν μασάει τα λόγια του. Ήταν, λοιπόν, ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας πει την άποψη της «εξουσίας» για τα σκονάκια.

XPHΣTOΣ TPIKAΛINOΣ
Καθηγητής στο Φυσικό Αθήνας,
συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των Πανεπιστημιακών

"Φταίμε κι εμείς!"

Kύριε Τρικαλινέ, έχετε υπόψη σας ότι στο Πανεπιστήμιο γίνεται χαμός από αντιγραφές;
Ε βέβαια! Εδώ ζω κι εγώ.
Πείτε μας ειλικρινά. Φταίτε κι εσείς οι καθηγητές γι' αυτό;
Φταίμε κι εμείς...
ΟΚ, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Γεια σας!
(γέλια) Αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος!
A, υπάρχουν κι άλλοι; Συγγνώμη, συνεχίστε!
Τα παιδιά έρχονται από το Λύκειο και δεν έχουν μάθει να διαβάζουν. Γι' αυτούς διάβασμα σημαίνει να τους πεις «γράψε μου αυτή τη σελίδα όπως την είδες». Αν τους πεις «εξήγησέ μου αυτή τη σελίδα», τότε σε κοιτάνε σαν ούφο.
Η ευθύνη δηλαδή ανήκει στο σχολείο;
Απ' το σχολείο ξεκινάει δυστυχώς, αλλά κι εμείς εδώ στο Πανεπιστήμιο δεν μπορούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα.Είναι το ίδιο το σύστημα οργανωμένο έτσι.
Δηλαδή;
Καταρχάς, δεν υπάρχει υποχρεωτική παρακολούθηση...
Αυτό έλειπε! Αρκετά έχουμε πήξει από το Λύκειο!
Έχετε δίκιο, έρχεστε ζαλισμένοι. Αλλά κι εγώ πώς θ' αλληλεπιδράσω με τους φοιτητές αν δεν έρθουν στις παραδόσεις; Αφήστε που οι περισσότεροι απ' αυτούς που έρχονται, αντί να με κοιτάνε για να καταλάβουν αυτά που λέω, είναι σκυμμένοι και γράφουν! Αφού μερικές φορές ουρλιάζω: «Μη γράφετε! Το βιβλίο που θα διαβάσετε είναι δικό μου! Είναι δυνατόν να τα πω διαφορετικά;».
Πόσοι φοιτητές μπαίνουν κάθε χρόνο στο Φυσικό από τις Πανελλαδικές;
Γύρω στους 280.
Είναι λέτε οι 280 καλύτεροι της Ελλάδας;
Όχι βέβαια! Τα παιδιά που έρχονται από τις Πανελλαδικές μπορούν να λύσουν και την πιο κουφή άσκηση, αρκεί να την έχουν κάνει στο φροντιστήριο. Αν ξεφύγεις λίγο από την συνταγή, τελειώσανε! Είναι καταστροφή τα φροντιστήρια.
Μα τα φροντιστήρια προσαρμόζονται στις εξετάσεις...
Και οι εξετάσεις, έτσι όπως γίνονται, καταστροφή είναι!
Δηλαδή λέτε ότι η αλυσίδα σχολείο-φροντιστήριο-Πανελλαδικές οδηγεί στα σκονάκια στο Πανεπιστήμιο;
Ακριβώς! Από κει και πέρα κι εμείς οι Πανεπιστημιακοί δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών.
Από τους 10 καθηγητές, ας πούμε, πόσοι λέτε κάνουν καλό μάθημα;
(ξεφυσάει) Ουφφφ...
Για να σας διευκολύνουμε: Πολλοί φοιτητές μας είπαν «2 στους 10».
Φοβάμαι πως έχουν δίκιο! Όταν υπάρχουν καθηγητές που κάνουν το μάθημα στον εαυτό τους ή που το βιβλίο τους είναι από κακό έως απαράδεκτο, πώς μπορούν να έχουν απαίτηση από τους φοιτητές;
Έλα ντε!
Επίσης, υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν ένα κάρο SOS θέματα στα μαθήματά τους.

Είναι κακό να υπάρχουν SOS θέματα;
Είναι ό,τι χειρότερο! Διότι διαβάζεις μόνο τα δέκα SOS, τα μαθαίνεις απ' έξω -ή τα κάνεις σκονάκια- και περνάς. Και σας ρωτώ: τότε εμείς γιατί κάνουμε όλα τ' άλλα τα αντι-SOS; Για να περνάει η ώρα;
Το δικό σας μάθημα γιατί το χρωστάνε τόσοι πολλοί; Επειδή δεν βάζετε SOS;
Νομίζω ναι. Κι ένας άλλος λόγος είναι η κακή του φήμη. Υπάρχουν πολλοί που δεν έρχονται καν να το δώσουν.
Σκονάκι πέφτει;
Ναι, βέβαια πέφτει. Σήμερα πιάσαμε δύο.
Τι θα τους κάνετε;
Θα τους κόψουμε.
Θα τους πάτε Πειθαρχικό;
Όχι, προς Θεού!
Κρατάτε το όνομά τους σε μια λίστα;
Όχι, δεν υπάρχει black list. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν φοιτητές που σας ξεφεύγουν;
Σίγουρα! Όχι με σκονάκια, αλλά με συνεργασία. Αν και μερικές φορές είναι τόσο χαζοί, που βλέπουμε γραπτά που είναι πανομοιότυπα. Μέχρι και τα κόμματα!
Εκεί τι κάνετε;
Μηδενίζουμε!
Μα, τυπικά μπορείτε;
Ό,τι θέλουμε μπορούμε!
Μα θα σου πει ο άλλος «Ορίστε, κύριε, έχω γράψει τη λύση!».
Ωραία! Και θα του πω εγώ «Να μου την ξαναγράψεις, κύριε! Και να μου την εξηγήσεις!». Θα χάσει το χρώμα του!
Για επιτηρητές βάζετε μεταπτυχιακούς φοιτητές;
Ναι, βέβαια.

Όταν υπάρχουν καθηγητές που κάνουν μάθημα στον εαυτό τους, πώς μπορούν να έχουν απαίτηση από φοιτητές;

Έχετε υπόψη σας ότι οι μεταπτυχιακοί είναι αυτοί που κατά κανόνα αφήνουν τις αντιγραφές;
Κοιτάξτε, είναι αλήθεια ότι οι μεταπτυχιακοί φοβούνται κάπως. Τους έχουνε πάρει τον αέρα οι φοιτητές. Εμείς φροντίζουμε στο μέτρο του δυνατού να βρίσκεται πάντα μέσα στην αίθουσα κι ένας καθηγητής.
Όταν λέτε τους «έχουν πάρει τον αέρα», εννοείτε στο φιλικό ή στο «θα σε σπάσω στο ξύλο»;
Και τα δύο.
Σας έχουν καταγγείλει μεταπτυχιακοί φοιτητές ότι δέχονται απειλές;
Δυστυχώς ναι.
Σας έχει τύχει να επιτηρείτε ο ίδιος και να δείτε φοιτητή ν' αντιγράφει;
Ουου... Έχω πιάσει άπειρους!
Δεν σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε τα στραβά μάτια;
Ποτέ στη ζωή μου κι ούτε πρόκειται. Tο θεωρώ κοροϊδία.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν καθηγητές που δεν ξέρουν ότι οι φοιτητές αντιγράφουν;
Όχι, όλοι ξέρουν.
Και γιατί δεν κάνουν κάτι; Δεν μπορούν ή δε θέλουν;
Άλλοι δεν μπορούν, άλλοι δεν θέλουν. Τώρα θυμάμαι μία περίπτωση που με κάλεσαν επιτηρητή σ' ένα μάθημα ενός άλλου καθηγητή. Στο μάθημα αυτό τους είχαν επιτρέψει να 'χουν μαζί τους ένα φυλλάδιο με τύπους. Πλησιάζοντας έναν φοιτητή για να δω τι ακριβώς είναι αυτό το φυλλάδιο, το γυρίζω και βλέπω από κάτω 60 ακόμα σελίδες με θεωρία και ασκήσεις! Τον πιάνω αυτόν, μετά από λίγο πιάνω και δεύτερο, μετά από λίγο πιάνω και τρίτο... Και κατάλαβα ότι αυτό ενόχλησε τους συναδέλφους.
Γιατί τους ενόχλησε; Μήπως θέλανε να τους περάσουν όλους για να τους ξεφορτωθούν;
Πιθανόν, δεν μπορώ να ξέρω... Το σίγουρο είναι ότι τους ενόχλησε.
Έχετε καβγαδίσει ποτέ με καθηγητή για το θέμα αυτό;
Ναι, έχω καβγαδίσει με έναν καθηγητή ο οποίος επιτηρούσε με την πλάτη προς το αμφιθέατρο. Τον παρακάλεσα να φύγει.
Εσείς μικρός κάνατε σκονάκια;
... (αργεί ν' απαντήσει)
Oμολογήστε το: Κάνατε!
Ναι, έκανα, απλώς προσπαθώ να θυμηθώ πότε... Έκανα σε δύο μαθήματα. Το ένα ήταν στο Λύκειο, ένα μάθημα που λεγόταν Χριστιανική Ηθική. Το διάβαζα και δεν καταλάβαινα τίποτα... Και η δεύτερη φορά ήταν στο Πανεπιστήμιο στην Ανόργανη Χημεία. Για να το περάσεις αυτό το μάθημα έπρεπε να γράψεις 5-6 θέματα. Ένα από τα θέματα ήταν οι πυρηνικές αντιδράσεις, που έπρεπε να θυμάσαι ένα κάρο νούμερα. Εγώ συνήθως έγραφα όλα τα θέματα εκτός απ' αυτό. Ώσπου μια χρονιά το έκανα σκονάκι και πέρασα!
Σωστός!... Συμφωνείτε λοιπόν ότι πολλοί καθηγητές ζητάνε συχνά άχρηστους τύπους;
Ναι, συμφωνώ απόλυτα. Για να είμαι ειλικρινής, το 'χω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο. Υπήρχε εποχή που ζητούσα πράγματα που δεν είχαν τόση σημασία. Αλλά εντάξει... Σιγά-σιγά κι εμείς οι καθηγητές διορθωνόμαστε!

...more COPY STORIES

Θα σας πω την πρώτη μου εμπειρία: Εγώ διορίστηκα στο Πανεπιστήμιο Απρίλιο του '81. Τότε είχαμε πολύ συχνά εξετάσεις. Μπαίνω, λοιπόν, σ' ένα αμφιθέατρο και βλέπω μια πολύ όμορφη φοιτήτρια να με κοιτάζει επίμονα στα μάτια. «Αμάν!» λέω. Νόμιζα ότι με φλερτάρει... Τελικά με κοίταγε γιατί είχε σκονάκι στο χέρι!
Στα τέλη της δεκαετίας του '80 σ' ένα αμφιθέατρο (εκεί που σήμερα βρίσκεται το τμήμα Μ.Ι.Θ.Ε) οι φοιτητές είχαν σκάψει κάτω από μία θέση μια μεγάλη τρύπα που χωρούσε ίσα-ίσα ένα άτομο. Έμπαινε μέσα λίγο πριν την εξέταση κάποιος με φακούς και βιβλία και κατά τη διάρκεια της εξέτασης ψιθύριζε τις απαντήσεις. Σαν υποβολέας!
Μια φορά την ώρα της εξέτασης ήρθαν εκπρόσωποι μίας φοιτητικής κομματικής παράταξης για να μοιράσουν -και καλά- μια ανακοίνωση. Και μαζί με τα χαρτιά τους αφήσανε πάνω στα έδρανα και κόλλες με τις απαντήσεις των θεμάτων!
Μια άλλη φορά έτυχε να επιτηρώ σ' ένα μεγάλο αμφιθέατρο και να είμαι μόνος μου με 150 φοιτητές - φοβερά δύσκολο να επιτηρήσεις. Και ξαφνικά κάποια στιγμή, από τ' ανοιχτά παράθυρα, αρχίζουν να πετάγονται μες στην αίθουσα σκονάκια τυλιγμένα σε μπαλάκια! Μερικά με χτύπησαν και στο κεφάλι!