ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ COPY's ΚΤΩΝΤΑΙ

COPY STORIES

Απίθανες ιστορίες αντιγραφής που μας διηγήθηκαν φοιτητές υπό τον όρο να βάλουμε ψευδώνυμα

ΧΑΛΑΡΑ!

Νικήτας, Φυσικό (5ο έτος )

Πήγα να δώσω ένα μάθημα, χωρίς να 'χω ανοίξει βιβλίο. Ήξερα ότι θ' αντιγράψω άνετα.
Πώς το 'ξερες;
Ήταν γνωστή μου η επιτηρήτρια. Αυτή ήταν μεταπτυχιακή, είχαμε γνωριστεί από παλιά και είχαμε γίνει φίλοι. Και ήξερα από πίνακα που ανακοινώνεται πριν την εξέταση ότι επιτηρήτρια θα 'ναι αυτή.
Πας λοιπόν να δώσεις...
Και έρχεται πριν αρχίσουμε και μου λέει «Ο καθηγητής δεν θα 'ρθει. Θα είμαι μόνη μου. Θα μαζέψω εγώ στο τέλος τις κόλλες και θα του τις δώσω μετά. Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Η δουλειά θα γίνει καθ' οδόν προς τον καθηγητή».
Θυμίζει ταινία... Η φίλη σου άφησε και τους άλλους να αντιγράψουν;
Άφησε, αλλά αυτό δεν τους βοήθησε, γιατί τα θέματα ήταν παλούκια... Μαζεύει, λοιπόν, στο τέλος τις κόλλες, φεύγει, την ακολουθώ, πηγαίνουμε σ' ένα σπίτι, βρίσκουμε δύο καλογραμμένες κόλλες και αρχίζω να αντιγράφω χαλαρά. (Να φανταστείς πήρα καινούρια κόλλα, γιατί η δική μου είχε ζωγραφιές που είχα κάνει για να περάσει η ώρα.) Και τα 'γραψα όλα! Και αμέσως μετά πάει αυτή και παραδίδει στον καθηγητή τις κόλλες.
Τι βαθμό πήρες;
5.
5! Αφού τα 'γραψες όλα!
Είναι πολύ δύσκολο το μάθημα. Δεν βάζει βαθμούς ο καθηγητής. Και το 5, να φανταστείς, ελάχιστοι το πήραμε!

ΓΚΟΛ ΣΤΟ 90'!

Ελένη, Φυσικό (4ο έτος)

Στην αντιγραφή έχει μεγάλη σημασία το timing. Εγώ περιμένω πάντα το φινάλε. Στο πεντάλεπτο που όλοι παραδίδουν τις κόλλες τους, γίνεται χαμός. Σου 'ρχονται ασκήσεις από το πουθενά.

Aρης, Μαθηματικό (4ο έτος)

Συμφωνώ! Μου' χει τύχει να κατεβαίνω το διάδρομο για να δώσω την κόλλα μου, να δω ένα σχήμα στην κόλλα κάποιου άλλου και να κάτσω να το αντιγράψω. Μ' αυτό πέρασα! Ήμουν στο 4 και πήγα στο 5.

COPY-TIME

Στέλιος, Οικονομικό Νομικής (3ο έτος)

Ένα καλό κόλπο για ν' απασχοληθεί ο επιτηρητής είναι να αφήνεις πάνω στην έδρα μια εφημερίδα. Εμείς μια φορά είχαμε αφήσει την Sport-Time και ο επιτηρητής κόλλησε για ένα μισάωρο!

ΕΚΔΙΚΗΣΗ!

Βαγγέλης, Χημικό (3ο έτος)

Σ' ένα μάθημα έχω σκιστεί στο διάβασμα και πάω να το γράψω χωρίς σκονάκια, χωρίς τίποτα. Πίσω μου κάθονται οι κολλητοί μου, 3-4 άτομα, που δεν ξέρουν τίποτα - έχουν έρθει ν' αντιγράψουν από μένα. Γράφω εγώ όλα τα θέματα ωραία και καλά, μετά τα ξαναγράφω σε ένα χαρτί, τα δίνω πίσω κι αυτό κυκλοφορεί. 
Βγαίνουν οι βαθμοί, ψάχνω στην κατάσταση να βρω τον αριθμό μητρώου μου, αλλά πουθενά -ούτε ο δικός μου ούτε των άλλων. Διαβάζω από κάτω μια σημείωση: "ο αριθμός μητρώου τάδε να έρθει στο γραφείο". Πάω στο γραφείο, ήταν εκεί οι δύο καθηγητές. Μου λένε: "Εσύ πήρες 10, φαίνεται ότι είχες διαβάσει, αλλά σίγουρα έδειξες και στους άλλους". Λέω "Ναι, έδειξα στους φίλους μου" (Οι μαλάκες τα είχαν αντιγράψει ακριβώς όπως τους τα 'δωσα!). "Δυστυχώς θα κόψουμε κι εσένα!" μου λένε. "Να έρθεις να το ξαναδώσεις και να' σαι ευχαριστημένος που δε σε πάμε στο Πειθαρχικό!".
Την επόμενη φορά, επειδή τα' χα πάρει στο κρανίο, ξαναφώναξα όλη την παρέα, ξανάλυσα όλα τα θέματα, αλλά αυτή τη φορά με δύο τρόπους! Έναν για μένα και έναν για την παρέα... Περάσαμε όλοι!

LOVE STORY

Αλέξανδρος, Γεωλογικό (3ο έτος)

Σ' ένα μάθημα καθόμουν στην ίδια σειρά μ' έναν άλλο. Κάποια στιγμή παίρνω χαμπάρι ότι αυτός αντιγράφει κανονικά και η επιτηρήτρια στέκεται ακριβώς δίπλα του. Κάνω ότι πέφτει το στυλό μου, σκύβω και του ψιθυρίζω:
- Ρε μαλάκα, σε βλέπει!
- Ποια αυτή; Μ' αυτήν τα 'χουμε!
- Έλα ρε!... Μπορώ κι εγώ ν' αντιγράψω;
- Άνετα! Πέστο και στους άλλους!
Κι έτσι αντιγράψαμε όλοι...

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ 
ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Μανώλης, Φυσικό (4ο έτος)

Εσύ τι μέθοδο χρησιμοποιείς;
Ξεκίνησα από τα κλασικά σκονάκια και έφτασα μέχρι το "συνεργείο". Κάποιος φίλος περνάει τα θέματα έξω από την αίθουσα, στα λύνει και εσύ τα παραλαμβάνεις από την τουαλέτα.
Ναι, ξέρουμε. (βλ. Οδηγό)
Το "συνεργείο" έγινε μόδα τα τελευταία 3-4 χρόνια. Όχι να το παινευτούμε, αλλά στο Φυσικό η δική μου παρέα ήταν που το ξεκίνησε.
Τι λες! Συγχαρητήρια!
Έγινε όμως πολύς ντόρος για όλη αυτή την ιστορία, με αποτέλεσμα να μας κόψουν σχεδόν την τουαλέτα σε μερικά μαθήματα. Τι κάνουν οι πούστηδες; Σου υπογράφουν την κόλλα στο σημείο που έχεις φτάσει πριν πας τουαλέτα και γράφουν: "αυτή τη στιγμή βγήκε και πήγε στην τουαλέτα". Οπότε αν εσύ δεν έχεις γράψει τίποτα μέχρι εκείνη τη στιγμή και μετά την υπογραφή το έχεις γεμίσει, τελείωσε! Σε κόβουν και δε λες κουβέντα!

Σσσσ... Τώρα μιλάει η ΠΕΙΡΑ!

«Παππούς», Μαθηματικό (9ο έτος)

Γιατί σε λένε «παππού»;
Γιατί είμαι 9ο έτος.
Ο μέσος όρος αποφοίτησης απ' τη σχολή σου πόσο είναι;
Είναι 7,2 χρόνια, αντί για 4.
Από πότε κάνεις σκονάκια;
Απ' το πρώτο έτος. Εγώ είμαι από τους φοιτητές που διαβάζουν αλλά κάνουν ταυτόχρονα και σκονάκια. Γιατί υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι απάνθρωπα, κάποιες ασκήσεις απίστευτα δύσκολες.
Ωραία! Πες μας το απόσταγμα της πείρας σου.

1 Αυτό που είναι σημαντικό στο σκονάκι είναι να το έχεις ετοιμάσει μόνος σου και να ξέρεις ακριβώς που έχεις το κάθε τι. Ο καθηγητής σε πιάνει όταν έχεις άγχος και ψάχνεις να το βρεις. Όπως λέει μια παροιμία:« Ξέρεις να κλέψεις; Ξέρω. Ξέρεις να κρυφτείς; Όχι. Τότε μην κλέψεις καθόλου».
 

2 Δεν πρέπει να έχεις οπτική επαφή με τον επιτηρητή. Άμα τον κοιτάξεις στα μάτια, το 'χασες το παιχνίδι! Είναι νόμος των ντετέκτιβ αυτός: Όταν κάποιος παρακολουθεί κάποιον, ποτέ δεν τον κοιτάζει στα μάτια.
 

3 Δεν πρέπει να παίζει πολύ το μάτι σου από το γραπτό σου. Πρέπει να 'σαι προσηλωμένος και ήρεμος. Άμα το κεφάλι σου παίζει πάνω-κάτω, θα σε πιάσει!
 

4 Πρέπει να φοράς απλά ρούχα. Δεν μπορείς να πας να κάνεις σκονάκι με καναρινί μπλουζάκι. Δίνεις στόχο! Τα ρούχα να είναι απλά μονόχρωμα και φαρδιά. Τα militaire παντελόνια και πουκάμισα είναι ιδανικά, γιατί έχουν πολλές τσέπες και μπορείς να διανέμεις τα σκονάκια ανάλογα με το περιεχόμενο.
 

5 Τα παπούτσια είναι μια καλή κρυψώνα αλλά πρέπει να έχεις τρομερή ευλυγισία. Εγώ έφερα το πόδι μου στο χέρι και όχι το χέρι μου στο πόδι. Κι ο κορμός που παρέμενε ίσιος, λαμπάδα!

Εσένα σε έχουν πιάσει ποτέ με σκονάκι;
Ναι, αμέ!
Και τι έγινε;
Τίποτα. Σου παίρνουν την κόλλα και δεν τρέχει τίποτα.
Πως αισθάνθηκες;
Δεν στεναχωρήθηκα και ιδιαίτερα, να σου πω την αλήθεια, γιατί ήταν μαλακία το μάθημα. Πολύ κινέζικο.
Πώς σε πιάσανε ακριβώς; 
Το ζήτημα είναι ότι μου τα είχαν κάνει άλλοι τα σκονάκια και δεν έβγαζα τα γράμματα (είναι αυτό που σου' λεγα: δεν πρέπει να φεύγει το μάτι από το γραπτό σου). Και όπως εγώ πήγαινα το σκονάκι πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, μ' έπιασαν...
Δεν πήρες χαμπάρι τον επιτηρητή;
Άμα είναι γάτα ο επιτηρητής, δεν του ξεφεύγεις. Κι εγώ αν μπω τώρα σ' ένα αμφιθέατρο εντοπίζω αμέσως τους υπόπτους. Υπό την ανοχή των καθηγητών γίνονται όλα.
Εννοείς ότι ξέρουν ότι μέσα σ' ένα αμφιθέατρο θα παίξουν σκονάκια;
Ε βέβαια!
Υπάρχουν επιτηρητές που σε βλέπουν με το σκονάκι και σ' αφήνουν;
Ναι, έχει τύχει κι αυτό. Άμα είσαι παλιός, μπορεί να είναι γνωστός σου ο επιτηρητής. Μπορεί να είναι φοιτητής που να έχει πάρει πτυχίο πριν από σένα. Τι; Θα σου πάρει την κόλλα; Θα τον βρεις απ' έξω, θα τον κάνεις τόπι στο ξύλο!
Από τους 400 φοιτητές του Μαθηματικού πόσοι λες ότι αντιγράφουν;
Και οι 400 αντιγράφουν σε κάποια φάση της ζωής τους μέχρι να πάρουν πτυχίο.
Τύψεις, ηθικά διλήμματα έχεις ποτέ;
Γιατί να 'χω; Τύψεις έχει αυτός που βάζει τα θέματα, όχι εγώ που κάνω τα σκονάκια. Ας βάζει πιο ανθρώπινα θέματα. Το ζήτημα στη μάθηση είναι να πω στον άλλον  10 πράγματα και να τα μάθει. Όχι να του πω 1000 και να τον εξετάσω και στα 1000. Δηλαδή έχουμε μπει σ' ένα τριπάκι: «πάρτε ποσότητα, πάρτε ύλη, πάρτε μάζα». Δεν είναι έτσι. Η ταχύτητα είναι ο ρυθμός της λήθης, ενώ η βραδύτητα ο ρυθμός της ηδονής και της μνήμης.
Ορίστε;
Το 'χει πει και ο Κούντερα αυτό... Να, πιο χρήσιμος μου είναι ο Κούντερα, παρά ο Απειροστικός Λογισμός... Γι' αυτό κάνω κι εγώ σκονάκια: για να γλιτώνω χρόνο! Κι ο Αϊνστάιν είχε πει ότι έξυπνος άνθρωπος δεν είναι αυτός που τα θυμάται, αλλά αυτός που ξέρει που να τα βρει.
Παππού, σ' ευχαριστούμε!